Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2016/3977 E. 2018/2889 K. 02.04.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/3977
KARAR NO : 2018/2889
KARAR TARİHİ : 02.04.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-)Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan açılan kamu davasında, sanığın yakıt alımlarında şirketlerle muhatap olmadıklarını, benzinciden yakıtlarını aldıklarını, ödemeleri ise … Kooperatifine taksitler halinde yaptıklarını, faturalarında şirketleri adına kesildiğini ve atılı suçu kabul etmediğini savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, sahte olduğu iddia olunan faturayı düzenleyen … Petrol Ürünleri Ticaret A.Ş. hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ve dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde birleştirilmesi mümkün olmadığı takdirde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyen… Petrol Ürünleri Ticaret A.Ş.’nin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak faturaları düzenleyen şirket ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde gerekli görülmesi halinde bilirkişi incelemesi yaptırılması ve sanığın savunması doğrultusunda … Kooparatifinin yetkililerinin dinlenmesi ve tüm bunların sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-)Kabule göre de;
a-)Suça konu faturaların kurumlar vergisinde kullanılması nedeniyle 26.04.2009 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2008” şeklinde yanlış yazılması,
b-)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 02.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.