YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/12893
KARAR NO : 2018/10990
KARAR TARİHİ : 26.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Mükellef … Maden.İnş.Ltd.Şti yetkili müdürü olan sanığın 2006,2007,2008,2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddia ve kabul edilen kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmediği, 2006 ve 2007 yıllarında orman ürünleri imal ve ticareti ile, 2007 ve 2010 yılları arasında ise maden işletmeciliği yaptığını, bu tarihler arasında Balıkesir caddesi postahane sokağı no:11 de faaliyette bulunduğunu ancak vergi yoklamalarının kendisi ile alakası olmayan adreslerde yapıldığını bu nedenle gayri faal kabul edildiğini ve beyannamelerindeki aksaklıkların muasebecisine ödeme yapamamasından kaynaklandığını savunduğu, vergi tekniği raporunda da sanığın gerçekten mal satışına dair verilere ulaşılmış olduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından, suça konu faturaları kullanan şirketler veya kişiler hakkında karşıt inceleme raporları düzenlenip düzenlenmediği araştırılarak, suça konu faturaları kullanan şirket yetkilileri hakkında dava açılıp açılmadığı sorulup, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, suça konu faturaları kullanan mükellefler ile sanığa ait defter ve belgeler üzerinde karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılarak, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan yoksunluğun, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.