YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9037
KARAR NO : 2017/2490
KARAR TARİHİ : 04.04.2017
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkumiyet
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan, temyiz talebinin kabulü yönündeki mahkemenin 20.03.2014 tarihli ek kararının, hukuken geçersiz olması nedeniyle kaldırılarak, gerekçeli kararın tebliğ edildiği tarihte cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanık adına çıkarılan tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, temyiz isteminin süresinde yapıldığının kabulü ile yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının uygulanması gerektiği cihetle; sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır bir cezayı içeren Küçükçekmece2.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/893 Esas, 2006/802 Karar sayılı ilamı yerine, daha az cezayı içeren Eyüp 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2001/1455 Esas, 2003/466 Karar sayılı ilamın tekerrür uygulamasına esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddeleri gereğince, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, bu infaz rejimi uygulanırken 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince Eyüp 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/09/2013 tarih ve 2011/1451 Esas, 2003/466 Karar sayılı ilamı ile aldığı 10
ay 20 gün hapis cezası miktarının göz önünde bulundurulmasına” ibaresi çıkarılıp yerine “TCK 58/6-7. maddeleri gereğince sanığın daha önce Küçükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/893 Esas, 2006/802 Karar sayılı ilamı bu suç yönünden tekerrür oluşturduğundan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresi eklenmek ve aynı paragrafın sonuna “sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 5275 sayılı Yasa’nın 108/2. maddesi uyarınca infaza eklenmesi gereken süre yönünden Eyüp 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/09/2013 tarih ve 2011/1451 Esas, 2003/466 Karar sayılı ilamı hükmolunan ceza miktarının dikkate alınmasına” ibaresi ilave edilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04..2017 gününde oybirliği ile karar verildi