YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8912
KARAR NO : 2015/31455
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : 11 – 2011/199988
MAHKEMESİ : Niğde Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/02/2011
NUMARASI : 2010/171 (E) ve 2011/37 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

I- Sanık A.. S.. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı ilamı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık S.. D.. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/02/2007 gün, 46/39 ve 29/05/2007 gün, 114/113 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, 5271 sayılı CMK’nun 232. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerektiği, aynı Kanunun 34. maddesinin 2. fıkrasında da, kararlarda başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtildiği, yerel mahkeme kararında ise, sanığın hazır olmadığı oturumda verilen hükümde, tereddüte ve yanılgıya sebebiyet verecek şekilde yasa yolunun başlangıç zamanının yanlış gösterildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki ret isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1- Sanık S.. D..’nin, F.B. Ç.Şubesine ait olan ve daha öncesinde çek hesabı sahibinin iş yerinden çalınan suça konu çeki, diğer sanık A.. S..’ye vererek tedavüle sokmak sureti ile resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia olunan kamu davasında, sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini, diğer sanıklara çek vermediğini savunması, diğer sanık A.. S..’nin suça konu çeki sanık S.. D..’den ön yüzü dolu (yazılı) şekilde aldığını beyan etmiş olmasına rağmen, Kayseri Kriminal Polis Laboratuvarınca tanzim edilen 02/06/2010 tarihli ekspertiz raporunda suça konu çekin ön yüzünde bulunan imza ve yazıların A.. S..’nin eli ürünü olduğunun belirtilmesi karşısında, sanık S.. D..’nin üzerine atılı sahtecilik suçunu işlediği hususunda A.. S..’nin beyanı dışında her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar veirlmesi,
2- Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı ilamı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.