YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8465
KARAR NO : 2016/689
KARAR TARİHİ : 28.01.2016
Tebliğname No : KYB – 2015/269883
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 22.07.2015 gün ve 2014-15261/49321 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 16.09.2015 gün ve KYB. 2015/269883 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık M.. K..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 51. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine, sanığın 2 yıl süre ile denetim altında bulundurulmasına dair Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2011 tarihli ve 2010/89 esas, 2011/220 sayılı kararını müteakip, deneme süresi dolmadan 14/11/2011 tarihinde yeni bir suç işlemiş olması dolayısıyla aynı Kanun’un 51/7. maddesi uyarınca cezasının aynen infazına ilişkin aynı Mahkemenin 10/01/2014 tarihli ve 2014/7 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Deneme süresi dolmadan 14/11/2011 tarihinde sanığın yeniden kasıtlı suç işlemesi sebebiyle aynı Kanun’un 51/7. maddesi uyarınca cezasının aynen infazına aynı Mahkemenin 10/01/2014 tarihli ve 2014/7 değişik iş sayılı ek kararı ile karar verilmiş ise de, aynen infaz kararı verilirken ilk hükümdeki hukuka aykırılıkların giderilemeyeceği, bu hukuka aykırılıkların ancak olağan veya olağanüstü kanun yoluyla giderilmesi gerektiği, 05/06/2013 tarihli kararın kanun yararına bozulması halinde, aynen infaza ilişkin kararın hükümsüz kalacağı düşünülerek yapılan incelemede,
Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 sayılı ve 09/07/2014 tarihli ve 2014/412 esas, 2014/13824 sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda sanığa elektrik dağıtım hizmeti sunan A. E. D. A.Ş.’nin 15/08/2008 tarihinde tamamen özelleştirildiği ve sanığın kullandığı panoda yer alan mührün de suç tarihinde özel şirket uhdesinde olduğu gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 25.06.2009 tarihli mühür bozma tutanağına konu mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan A. E.D. A. Şirketi’nin mühürleme tarihinden önce 15.08.2008 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2011 tarihli ve 2010/89 esas, 2011/220 sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.