YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4111
KARAR NO : 2015/27015
KARAR TARİHİ : 11.06.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/129553
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 08.04.2015 gün ve 2014/7754/24830 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 17.04.2015 gün ve KYB. 2015/129553 sayılı ihbarnamesi ile;
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanıklar B.. Y.. ve M.. A.. G..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1, 155/2 ve 52. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis, 1 yıl hapis ve 2.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmalarına, sanıkların anılan Kanun’un 53/l-a,b,d,e maddesindeki haklardan yoksun bırakılmalarına, 53/1-c maddesindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına dair Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2013 tarihli ve 2009/334 esas, 2013/155 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, 53/1-c maddesindeki hakların tamamından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına ve diğer haklar bakımından da süre belirtilmeden yoksun bırakılma kararı verilmesinde,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19/06/2007 tarihli ve 2007/10-108 Esas, 2007/152 sayılı kararında da belirtildiği üzere, yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, bunun gerekçelerinin gösterilmesi dayanılan gerekçelerin de yasal ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği, yine aynı Kanun’un 3. maddesinin 1. fıkrasında ise, “suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine” hükmolunacağının belirtildiği, somut olayda mahkemece temel cezanın tespiti sırasında hapis cezası takdiren alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, para cezası tayin edilirken 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 61. maddesine aykırı olacak şekilde alt sınırdan niçin uzaklaşıldığına dair hiçbir gerekçe gösterilmeden ve hüküm kısmında teşdiden uygulama yapıldığı da belirtilmeden, anılan Kanun’un 52/1. maddesinde gösterilen 5 tam gün sayısının çok üzerinde, 20 kat artırım yapılarak 100 gün adli para cezasına hükmedilmek suretiyle, sanıklar hakkında fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, ilgili dosyaya ilişkin 04.07.2014 tarih ve 2014-13722-46189 sayılı kanun yararına bozma talebinin Yargıtay’ın Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin 02.03.2015 tarih ve 2015/1573-21641 sayılı kararı ile değerlendirilmiş olmasına, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun İş Bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümünü düzenleyen A-Ortak hükümler kısmının 5. bendindeki “Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” şeklindeki düzenlemeye ve bu konuda istikrar kazanmış Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarına göre; kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 11.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.