YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3942
KARAR NO : 2015/30802
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2015/83147
MAHKEMESİ : Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/10/2014
NUMARASI : 2014/84 (E) ve 2014/230 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik, ölümle tehdit

I- Sanık Y.. Y.. hakkında mağdurlar F.. D.., G.. T.., A.. S.., E.. Y.. ve E.. Ç..’ya yönelik dolandırıcılık, sanık K.. Y.. hakkında mağdurlar G.. T.., A.. S.., E.. Y..’a yönelik dolandırıcılık ile F.. D..’ya yönelik dolandırıcılık ve tehdit, sanık İ.. U.. hakkında, mağdur A.. S..’ye yönelik dolandırıcılık, sanık Y.. A.. hakkında da F.. D.., G.. T.. ve E.. Y..’a yönelik dolandırıcılık suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler
yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı; sanıklar Y.. Y.. ve K.. Y.. müdafii ile diğer sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi
uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlar çıkartılarak yerlerine “sanığın 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanıklar Y.. Y.., K.. Y.. ve İ.. U.. hakkında mağdurlar B.. Ş.., M.. E..’a yönelik dolandırıcılık, sanık Y.. Y.. hakkında, mağdur F.. D..’ya yönelik tehdit, sanıklar Y.. Y.. ve K.. Y..’ın ise mağdur F.. D..’ya yönelik sahtecilik suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- 5271 sayılı CMK’nun 225. maddesi uyarınca hükmün konusu, duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, 23.03.2014 tarihli iddianamede, sanık Y.. Y..’ın mağdur F.. D..’ya yönelik tehdit, mağdur B.. Ş..’e yönelik dolandırıcılık eylemi ile sanık K.. Y..’ın mağdur F.. D..’ya yönelik sahtecilik eylemi nedeniyle açılmış bir davanın bulunmaması karşısında; iddianame dışına çıkılmak suretiyle dava konusu yapılmayan eylem esas alınarak sanıklar hakkında yazılı şekilde atılı eylemler sebebiyle mahkumiyet hükmü tesis edilmesi,
2- Kabule göre;
a- Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden dosya içerisinde fotokopisi bulunan suça konu bononun üzerinde yapılan incelemede; Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre bulunması zorunlu unsurlardan olan “tanzim yerinin” bulunmaması karşısında, bu
konuda oluşan tereddütleri gidermek ve suç vasfının tayini amacıyla, suça konu bononun duruşmada incelenip özelliklerinin ayrıntılı olarak duruşma tutanağına geçirilmesi, tanzim yerinin bulunmadığının tespiti durumunda eylemin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı ve denetime olanak sağlanması bakımından da aslının dosya içinde bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Mağdurlar B.. Ş.. ve M.. E..’a yönelik dolandırıcılık suçu yönünden, iddianamede, mağdurlar B.. Ş.. ve M.. E..’a araçlarının geri verilmek suretiyle zararlarının giderildiğinin belirtilmesi karşısında; mağdurlara araçlarının ne zaman geri verilerek zararlarının
giderildiği hususunun tespit edilerek, sanıklar hakkında bu mağdurlar yönünden 168/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
c- TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler
yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıklar Y.. Y.. ve K.. Y.. müdafii ile sanık İ.. U..’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi
uyarınca BOZULMASINA, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.