YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2565
KARAR NO : 2015/26801
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
Tebliğname No : 11 – 2013/335131
MAHKEMESİ : Bingöl Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/174 (E) ve 2013/216 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
Hükümlü hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan yapılan yargılama neticesinde 13.07.2004 tarih, 2004/22 Esas, 2004/148 sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nun 342/1, 80 ve 59. maddeleri gereğince verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının temyiz
edilmeksizin kesinleştiği, uyarlama yargılaması yapılarak 5271 sayılı CMK.nun 231.maddesinin 5 ve 14. fıkralarında değişiklik yapan 5728 sayılı yasanın 562. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itiraz incelemesi sonucu 13.03.2009 tarihinde kesinleşmesinden sonra, deneme süresi içinde işlediği bildirilen bir başka kasıtlı suçtan mahkumiyeti üzerine dosyanın ele alınıp duruşma yapılarak verilen hükmün açıklanması kararına karşı yapılan başvurunun incelenmesinde, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 06.04.2010 gün, 2010/57 Esas, 2010/75 sayılı kararı ile Dairemizin bir çok kararında belirtildiği üzere, uyarlama yargılması yapılarak verilen hükmün temyize tabi olduğundan tebliğnamedeki temyiz isteminin reddi düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre hükümlü müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nun 80. maddesinin koşulları oluşmakta ise de, farklı bir düzenleme getiren 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesinin uygulanabilmesi için “bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi” gerektiği, suçun aynı anda bir kişiye karşı birden fazla işlenmesi halinde zincirleme suçun gerçekleşmediği gözetilip sanığın nüfus müdürlüğünde aynı tarihte mernis doğum formu düzenleterek nüfus cüzdanı alması karşısında, anılan Yasanın 43. maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığından 5237 sayılı TCK hükümleri lehe olduğu halde 765 sayılı TCK’nun 342/1, 80, 59. maddeleri uygulanarak yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama
yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasından “765 sayılı Yasa’nın 342/1, 80 ve 59. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak yerlerine”, mahkemenin kabul ve gerekçelerine göre “5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirilip sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soy üzerindeki haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına”, 647 sayılı Yasa’nın 6. maddesi ve 4. maddesi ile 765 sayılı TCK’nun 40. maddesi ibareleri çıkartılarak yerlerine 5237 sayılı TCK’nun 51. madde ve 50. madde ile 63. maddeleri” ibarelerinin eklenmesi suretiyle eleştiri haricinde sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.