Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2014/9776 E. 2014/9300 K. 14.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9776
KARAR NO : 2014/9300
KARAR TARİHİ : 14.05.2014

Tebliğname No : KYB – 2014/106639

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13/03/2014 gün ve 2014/5162/18778 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 01/04/2014 gün ve KYB.2014/106639 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık C.. Ö..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulmasına dair Kdz. Ereğli 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 19/02/2010 tarihli ve 2009/855 Esas, 2010/30 sayılı kararını müteakip, deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına dair aynı Mahkemenin 18/09/2012 tarihli ve 2009/855 Esas, 2010/30 sayılı ek kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, sanığın kaçak elektrik kullandığının tespiti üzerine elektrik dağıtım ve satış yetkisine sahip B.Elektrik Dağıtım A.Ş. yetkililerince sanığa ait sayacın mühürlendiği, kamu güvenine karşı işlenen suçlardan olan mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanuni dayanağının bulunmasının gerekli olduğu, elektrik dağıtım ve satış yetkisinin özel hukuk kişilerine devrine ilişkin yasal düzenlemelerde özelleştirme sonrasında özel şirketlere mühürleme yetkisi verildiğine dair hüküm bulunmadığı gibi kamusal faaliyetin özel hukuk kişileri eliyle ihale yoluyla yürütülmesinin bahse konu görevlileri kamu görevlisi haline getirmeyeceği, bu itibarla mühür bozma suçunun hukuka aykırılık unsuru gerçekleşmediği cihetle beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 2525 sayılı cevabi yazıda belirtildiği üzere, B. Elektrik Dağıtım Anonim Şirketinin 28.01.2009 tarihinde hisselerinin özel şirkete devredildiği anlaşılmakla; 24.06.2009 tarihli mühür bozma tutanağına konu 12.06.2009 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan B.Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi’nin mühürleme tarihinden önce 28.01.2009 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, Karadeniz Ereğli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.09.2012 gün ve 2009/855 Esas, 2010/30 sayılı ek kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.