YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/8953
KARAR NO : 2016/581
KARAR TARİHİ : 26.01.2016
Tebliğname No : 11 – 2012/149914
MAHKEMESİ : Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2012
NUMARASI : 2010/444 (E) ve 2012/159 (K)
SUÇ : Mühürde sahtecilik
Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1 – Resmi evrakta sahtecilik suçlarının konusunu oluşturan belgenin, taşınabilen bir şey üzerine yazılıp da hukuki hüküm ifade eden, bir olayı kanıtlamaya yarayan, üzerinde yazıların bulunduğu nesne olduğu, 5237 sayılı TCK’nun 204. maddesinin gerekçesinde de belirtildiği üzere, belgenin varlığının kabulü için yazılı kağıdın bulunmasının zorunlu olmadığı, bir metal levha üzerine yazı yazılması halinde de diğer unsurların varlığı durumunda, belgeden söz edilebileceği, bu bakımdan araç plakalarının da resmi belge olarak kabulü gerekeceğinin vurgulanması karşısında, sanığın sahte mühürle oluşturulmuş plakayı bilerek kullanmaktan ibaret eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesindeki resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı gözetilerek, sahte olduğu iddia olunan suça konu plakalar getirtilip aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığı değerlendirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun taktir ve tayini yerine suç vasfında yanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; adli emanetin 2010/855 numarasında kayıtlı suça konu plakaların dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi,
3 – Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.02.2010 gün ve 6-230/32 Esas-Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK’nun 51/3. maddesindeki deneme süresinin kazanılmış hakka konu olamayacağı cihetle, cezası ertelenen sanık hakkındaki deneme süresinin alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
4- 5237 sayılı TCK’nun 51/7. maddesinde “hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin” belirtilmesi karşısında; mahkemece “denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde sanığın ertelenen cezasının tamamen infaz kurumunda çektirilmesine” karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.