YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7742
KARAR NO : 2014/6410
KARAR TARİHİ : 03.04.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/63991
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 04.02.2014 gün ve 2013-2690/8259 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 21.02.2014 gün ve KYB. 2014/63991 sayılı ihbarnamesi ile;
Nafaka hükümlerine uymamak suçundan sanık S.. S..’in, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 344. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Gaziosmanpaşa İcra Ceza Mahkemesinin 16/10/2012 tarihli ve 2012/146 esas, 2012/646 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2013 tarihli ve 2013/4 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, sanığın tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkeme kararı kabahatliye 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de, tebliğ tarihinde yürürlükte bulunan 6099 sayılı Kanun ile değişik 7201 sayılı Kanun’un 10. maddesinde yer alan, ” (1) Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartı ile her yerde tebligat yapılması caizdir. (2) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın savunmasında bildirdiği adresine anılan Kanun’un 10. maddesine göre, bunun mümkün olmaması halinde aynı Kanun’un 21. maddesine göre tebligatın yapılması gerektiği cihetle, söz konusu Kanun’un 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu, 03/12/2012 havale tarihli dilekçenin öğrenme üzerine verilmiş itiraz dilekçesi olduğu gözetilerek, itirazın esastan incelenmesi yerine, yazılı şekilde süresinde yapılmaması nedeniyle itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.01.2013 gün ve 2013/4 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.