YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7737
KARAR NO : 2014/6255
KARAR TARİHİ : 02.04.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/64768
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 06.02.2014 gün ve 2013/2939/9317 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.02.2014 gün ve KYB.2014/64768 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık H.. S..’nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1 ve 62. maddeleri gereğince 3.000 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.10.2013 tarihli ve 2012/188 esas, 2013/737 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Sanığın kaçak elektrik kullandığının tespiti üzerine elektrik dağıtım ve satış yetkisine sahip Ç.. Y.. A.Ş. yetkililerince sanığa ait sayacın mühürlendiği, kamu güvenine karşı işlenen suçlardan olan mühür bozma suçun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanuni dayanağının bulunmasının gerekli olduğu, elektrik dağıtım ve satış yetkisinin özel hukuk kişilerine devrine ilişkin yasal düzenlemelerde özelleştirme sonrasında özel şirketlere mühürleme yetkisi verildiğine dair hüküm bulunmadığı gibi kamusal faaliyetin özel hukuk kişileri eliyle ihale yoluyla yürütülmesinin bahse konu görevlileri kamu görevlisi haline getirmeyeceği, bu itibarla mühür bozma suçunun hukuka aykırılık unsuru gerçekleşmediği cihetle beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar tesisinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriği Y..Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi’nin mühürleme tarihlerinden önce 29.12.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK.nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.10.2013 gün ve 2012/188 Esas, 2013/737 sayılı kararının CMK.nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.