YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6931
KARAR NO : 2014/5162
KARAR TARİHİ : 19.03.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/41418
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24/01/2014 gün ve 2013/1983/6110 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 07/02/2014 gün ve KYB.2014/41418 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık İ.. T..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2013 tarihli ve 2013/313 Esas, 2013/625 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 Esas, 2013/15670 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda sanığa elektrik dağıtım hizmeti sunan şirketin suç tarihinde özelleştirme işlemlerinin tamamlanıp tamamlanmadığı araştırılmadan sanığın aleyhine olacak şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
24.03.2010 tarihli mühür bozma tutanağına konu 08.03.2010 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan Başkent Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi’nin mühürleme tarihinden önce 28.01.2009 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2013 gün ve 2013/313 Esas, 2013/625 sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.