YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6924
KARAR NO : 2014/6252
KARAR TARİHİ : 02.04.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/41858
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27/01/2014 gün ve 2014/2052/6383 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 07/02/2014 gün ve KYB.2014/41858 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık Ö.. G..’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Yozgat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/03/2013 tarihli ve 2012/635 Esas, 2013/184 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 Esas, 2013/15670 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda sanığa elektrik dağıtım hizmeti sunan şirketin suç tarihinde özelleştirme işlemlerinin tamamlanıp tamamlanmadığı araştırılmadan sanığın aleyhine olacak şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde,
2- Yargılama konusu mühür bozma suçu bakımından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1. maddesinde yeralan cezanın “altı aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası” olması karşısında, aynı Kanun’un 50/2. maddesinde yeralan “Suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak hapis cezasının paraya çevrilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
26.06.2012 tarihli mühür bozma tutanağına konu 07.03.2011 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan Çamlıbel Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi’nin mühürleme tarihinden önce 31.08.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203 maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamenin birinci bendindeki istem yerinde görüldüğünden, Yozgat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.03.2013 gün ve 2012/635 Esas, 2013/184 sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, bozma nedenine göre ihbarnamenin ikinci bendindeki istemin incelenmesine yer olmadığına, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.