YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6922
KARAR NO : 2014/8402
KARAR TARİHİ : 30.04.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/42265
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27/01/2014 gün ve 2013/2225/6645 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 07/02/2014 gün ve KYB.2014/42265 sayılı ihbarnamesi ile;
Muhtelif suçlardan hükümlü İ.. U.. hakkında hükmedilen cezaların 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 99. maddesi uyarınca 14 yıl 32 ay 12 gün hapis cezası olarak toplanmasına dair, Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/02/2013 tarihli ve 2013/124 Değişik İş sayılı kararına müteakip hükümlü tarafından yapılan, Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen içtima kararının birleştirilmesi talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 20/08/2013 tarihli ve 2013/558 Değişik İş sayılı kararına karşı hükümlünün yaptığı itirazın kabulü ile Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/02/2013 tarihli ve 2013/124 Değişik İş sayılı kararının kaldırılmasına, toplama kararının çözülmesine, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 77/1. maddesi gereğince adı geçen hükümlü hakkındaki hapis cezalarının 25 yıl hapis cezası olarak toplanmasına ilişkin Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/11/2013 tarihli ve 2013/666 Değişik İş sayılı kararını kapsayan infaz dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre; Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16/07/2012 tarihli ve 2012/4043 Esas, 2012/5772 sayılı kararında atıfta bulunulan Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04/05/1992 tarihli, 1-67-129 sayılı kararında açıklandığı gibi, koşullu salıverilme kararından sonra hükümlünün yeniden infaz kurumuna alınamayacağından, dolayısıyla fiilen ve hukuken infaz edilebilir cezalar toplanabileceğinin, bu bağlamda koşullu salıverilme tarihinden sonra kesinleşen cezaların koşullu salıverilmeye konu cezalarla toplanmasına olanak bulunmadığının kabulü gerektiği, somut olayda Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesince hükümlü hakkında verilen 04/06/2006 tarihli ve 2006/339 Değişik İş sayılı toplama kararına müteakip, Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/08/2008 tarihli ve 2008/639 Değişik İş sayılı kararı ile adı geçen hükümlünün şartla tahliye edildiğinin anlaşılmış olması karşısında koşullu salıverilme tarihinden sonra kesinleşen cezaların koşullu salıverilmeye konu cezalarla toplanamayacağından itirazın reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesince hükümlü hakkında verilen 04.06.2006 gün ve 2006/339 Değişik İş sayılı toplama kararını müteakip, Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.08.2008 gün ve 2008/639 Değişik İş sayılı kararı ile şartla tahliye edilen hükümlünün, sonradan kesinleşen cezaları nedeniyle Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.02.2013 gün ve 2013/124 Değişik İş sayılı kararıyla içtima edilen cezalarının önceki koşulla salıvermeye konu cezalarla toplanmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.02.2013 gün ve 2013/124 Değişik İş sayılı kararını müteakip hükümlü tarafından yapılan, Konya 2. Ağır
Mahkemesince verilen içtima kararının birleştirilmesi talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 20.08.2013 gün ve 2013/558 Değişik İş sayılı kararına karşı hükümlünün yaptığı itirazın kabulü ile Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.02.2013 gün ve 2013/124 Değişik İş sayılı kararının kaldırılmasına, toplama kararının çözülmesine, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 77/1. maddesi gereğince adı geçen hükümlü hakkındaki hapis cezalarının 25 yıl hapis cezası olarak toplanmasına ilişkin Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.11.2013 gün ve 2013/666 Değişik İş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 30.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.