Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2014/6719 E. 2015/16137 K. 16.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6719
KARAR NO : 2015/16137
KARAR TARİHİ : 16.02.2015

Tebliğname No : 11 – 2013/97693
MAHKEMESİ :… Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/04/2010
NUMARASI : 2010/11 (E) ve 2010/125 (K)
SUÇ : Mühür bozma

28.12.2009 tarihli iddianameyle sanık hakkında “hırsızlık ve mühür bozma” suçlarından kamu davası açılıp, mahkemece 29.04.2010 tarih ve 2010/1 esas, 2010/125 sayılı kararla her iki suçtan mahkumiyet kararı verildiği, kararların sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.10.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca yeniden değerlendirme yapılması için dosyanın mahkemesine iade edildiği, mahkemece yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında “mühür bozma” suçundan yeniden hüküm kurulmadığı, sanığın yeniden değerlendirme sonucu ”hırsızlık” suçundan verilen 14.02.2013 tarihli karara yönelik temyizinin de olmadığı anlaşılmakla, sanığın mühür bozma suçundan verilen 29.04.2010 tarihli ilk karara yönelik temyizine göre yapılan incelemede gereği görüşüldü;
1- Sanığın, işyerinde kullandığı su hattının kesilmesine rağmen, daha sonra yapılan kontrolde açarak kullandığının tespiti ile mühür bozma suçunu işlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda; dosya muhteviyatında bulunan 14.04.2009 tarihli su kesme emri başlıklı belge ile 06.07.2009 günlü zabıt varakasında, mühürleme yapıldığına ilişkin bir ibarenin yer almıyor olması, B.. B..’nın 28.12.2009 tarihli yazısı ile de adı geçen tutanaklardan başka bir tutanağın tutulmadığının belirtilmesi karşısında; yüklenen suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK’nun 203. maddesi uyarınca seçimlik cezalardan adli para cezası tercih edilmesine rağmen, 180 gün yerine, 6 ay adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilerek TCK’nun 52. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 16.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.