YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4942
KARAR NO : 2014/15168
KARAR TARİHİ : 18.09.2014
Tebliğname No : 11 – 2013/157163
MAHKEMESİ : Ahlat Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2009
NUMARASI : 2009/196 (E) ve 2009/370 (K)
SUÇ : Mühür bozma
Sanık hakkında mühür bozma ve elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçlarından verilen 23.11.2009 gün 2009/196-370 E.-K. sayılı ilk mahkumiyet hükümlerinin sanık tarafından yasal süresinde temyiz edildiği, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 25.07.2012 tarihli yazısı ile sadece elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2 maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine, mahkemece sanığın karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyetine hükmedildiği ve mühür bozma suçundan ise yeni bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, sanığın mühür bozma suçundan kurulan 23.11.2009 gün 2009/196-370 E.-K. sayılı mahkumiyet hükmüne yönelik süresinde yaptığı temyizine hasren dosya incelenip gereği görüşüldü:
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca, Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazıdan, V..Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin 26.07.2013 tarihinde özelleştirildiğinin anlaşılması karşısında, 12.09.2008 olan suç tarihi itibariyle anılan şirketin özelleştirilmemiş olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki bu yönden bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
1-Sanığın savunmasında ikamet ettiği evi ile ahırı (soruşturma aşamasındaki beyanında mutfak olarak kullandığını beyan ettiği) arasından bir yol geçtiğini, bu nedenle ahırını aydınlatamadığını, burayı aydınlatmak için ahıra şebeke direğinden hat çektiğini beyan etmesi, dosya arasında bulunan 12.09.2008 tarihli kaçak/usulsüz elektrik tespit tutanağında da mutfağa şebekeden faz nötr çekildiğinin belirtilmesi, yine dosya arasında bulunan 06.11.2009 tarihli bilirkişi raporunda da şebekeden özel hat çekildiğinin, sanığın evindeki sayacın çalışır durumda bulunduğunun ve bu sayaç bakımından herhangi bir kaçak durumu bulunmadığının belirtilmesi, keşifte dinlenen tutanak düzenleyicisi tanıkların alınan beyanlarında, sanığın mutfağının, evin önünde ayrı bir yerde bulunduğunu, şebekeden mutfağına ayrı bir hat çektiğini beyan etmeleri ve dosyadaki mühürleme tutanağının sanığın evine ait olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın sayacın kurulu bulunduğu evinden bağımsız olan mutfağını (ahır) aydınlatmak için şebekeden özel hat çekmesi eyleminin mühür bozma suçunu oluşturmayacağı ve unsurları itibariyle oluşmayan bu suçtan beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
2-Kabule göre de;
Sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın adli sicil kaydına göre engel hükümlülüğünün bulunmadığı, dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK’nun 231/6-a maddesinde gösterilen, “kasıtlı suçtan mahkum olmama” nesnel (objektif) koşulunun bulunduğu, aynı Yasanın 231/6-c maddesinde gösterilen ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin nesnel (objektif) koşullardan bir diğeri olan suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesinde esas alınacak zararın, kanaat getirici basit bir araştırmayla belirlenecek maddi zarar olduğu, manevi zararın bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, somut olayda sanığa yüklenen suçtan dolayı herhangi bir zarar doğmadığı gözetilerek, sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, ‘sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, “kurum zararını karşılamadığı” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.