YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4838
KARAR NO : 2014/16970
KARAR TARİHİ : 20.10.2014
Tebliğname No : 11 – 2013/143597
MAHKEMESİ : Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2012/530 (E) ve 2013/230 (K)
SUÇ : Mühür bozma
Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 2525 sayılı cevabi yazıda belirtildiği üzere, A.Elektirik Dağıtım A.Ş.’nin 28.05.2013 tarihinde hisselerinin özel şirkete devredildiği, dosyadaki mühürleme tarihinin ise 02.04.2007 olması karşısında tebliğnamedeki eksik incelemeye yönelen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Adli para cezasının TCK’nun 52/1. maddesine aykırı olarak “gün” yerine “ay” olarak belirlenmesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın adli sicil kaydındaki ilamın taksirli suça dair olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK’nun 231/6-a maddesinde gösterilen “kasıtlı suçtan mahkum olmama” nesnel (objektif) koşuluna aykırılık teşkil etmediği, aynı Yasanın 231/6-c maddesinde gösterilen ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin nesnel (objektif) koşullardan bir diğeri olan suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesinde esas alınacak zararın, kanaat verici basit bir araştırmayla belirlenecek maddi zarar olduğu, manevi zararın bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, somut olayda herhangi bir zarar doğmadığı gözetilerek, sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, “sanığın duruşmadaki tutum ve davranışları lehe takdiri indirim nedeni kabul edildiği” kabulüyle TCK’nun 62. maddesi uygulanan sanık hakkında “sabıkalı olduğu” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.10.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.