YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3621
KARAR NO : 2014/18323
KARAR TARİHİ : 04.11.2014
Tebliğname No : 11 – 2013/9623
MAHKEMESİ : Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/06/2010
NUMARASI : 2009/278 (E) ve 2010/237 (K)
SUÇ : Mühür bozma
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca, Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazısından, 07.01.2008 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan O.Elektrik Dağıtım A.Ş’nin mühürleme tarihinden sonra 31.05.2010 tarihinde özelleştirildiği anlaşılmakla tebliğnamenin 1 nolu bozma düşüncesine iştirak olunmamış, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildikten sonra, deneme süresi içinde yeniden suç işleyen sanık hakkında 27.09.2012 tarihinde açıklanan hükümde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’ne göre verilmesi gereken 1.200,00 lira vekalet ücretinden, 29.06.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararda hükmolunan 1000,00 lira vekalet ücretinin mahsup edilerek kalan 200,00 TL vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Mühür bozma suçundan yargılandığı davada hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde mahkum olduğu kasıtlı suç nedeniyle CMK’nun 231/11. maddesi uyarınca açıklanan hükümdeki cezayı değiştirerek yeniden hüküm kurulmasına yasal olanak bulunmadığı, aynı fıkranın ikinci cümlesi uyarınca cezanın kısmen infazı, ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vermenin ancak yükümlülüklerini yerine getiremeyen sanık yönünden mümkün bulunduğunun gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
2- Kabule göre de; sanık hakkında belirlenen 150 gün adli para cezasının 20 TL’den paraya çevrildiği belirtilmesine rağmen sonuç cezanın 3.000 TL yerine 3.600 TL olarak belirlenmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.11.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.