YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/22325
KARAR NO : 2016/783
KARAR TARİHİ : 08.02.2016
Tebliğname No : 8 – 2014/72860
MAHKEMESİ : Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2013
NUMARASI : 2012/961 (E) ve 2013/730 (K)
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme, özel belgede sahtecilik, mala zarar verme
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 2000 TL adli para cezasına dair hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında özel belgede sahtecilik ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nun 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden, adli sicil kaydına göre geçmiş hükümlülüğü bulunmayan, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan, sabıkasız geçmişi ve tekrar suç işlemeyeceği yönündeki olumlu kanaat oluşması sonucunda cezası ertelenen sanık hakkında “kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunması” gerekçesiyle daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.