YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21883
KARAR NO : 2016/881
KARAR TARİHİ : 10.02.2016
Tebliğname No : 15 – 2013/221585
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2009/225 (E) ve 2013/105 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
1) Sanığın mağdur A.. B..’in iş yerinden boş olarak çalınan çeki temin ederek ticari alışveriş karşılığında katılana verdiğinin iddia olunması, sanığın R.B. adlı kişiye yaptığı iş karşılığı komşusu B.Y.’dan çeki aldığını savunup bu kişiye ait kartviziti ibraz etmesi, zorla getirme tutanaklarından B.Y.’ın varlığının anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenebilmesi bakımından, sanığın savunmasında ismi geçen R.B ile B.Yın tanık olarak ifadelerinin alınması, çek üzerindeki yazı, imza ve rakamların sanık ile B’e aidiyeti hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılıp elde edilen tüm deliller birlikte değerlendirilerek, belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirininde mahkemeye ait olduğu cihetle, suça konu belge getirtilip incelenerek, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması ve aldatıcı nitelikte olup olmadığı kararda tartışılıp denetime imkan verecek şekilde dosya içerisinde bulundurularak hukuki durumun takdir ve tayini gerekirken eksik soruşturma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, yasaya aykırı,
2) Kabul ve uygulamaya göre de;
a) Katılanın karar tarihinden sonra 30.04.2013 tarihli dilekçe ile zararının giderildiğinden bahisle şikayetinden vazgeçtiğini belirtmesi sebebiyle, 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinde düzenlenen ve mahkeme tarafından “katılanın zararını gidermediği” gerekçesiyle uygulanmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının yeniden değerlendirilmesi gerekmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.