YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21541
KARAR NO : 2015/28082
KARAR TARİHİ : 08.07.2015
Tebliğname No : 8 – 2014/354652
MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2012 Asıl Karar, 23/09/2014 Ek Karar
NUMARASI : 2011/715 (E) ve 2012/105 (K)
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
Bozma sonrası sanık T.. E..’ın savunmasının alınması amacı ile … Mahallesi, … Sokak No:… …/Sakarya adresine yazılan talimatın adreste tanınmadığından bahisle iade edilmiş olmasına rağmen, gerekçeli kararın mernis adresi olmadığı anlaşılan aynı yere usulsüz olarak tebliğ edilmiş olması nedeniyle öğrenme üzerine yapılan temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşılmakla, yerel mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin suça konu kredi kartının son defa kullanıldığı 11/05/2005 tarihi olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, şikayetçiye ait kredi kartını rızası dışında ele geçirerek değişik iş yerlerinden alışveriş yapmak suretiyle menfaat temin ettiğinin iddia ve kabul olunması karşısında; eyleminin bankanın maddi varlığı olan kredi kartı kullanılarak dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilerek suç ve iddianame tarihlerinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nun 504/3. maddesine (5237 sayılı TCK.nun 245/1. md.) uygun suça bakıp delillerin takdirinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik
kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı ise de;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen değişen vasfına göre “nitelikli dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezanın türü
ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen zamanaşımının, suç tarihi olan 11/05/2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 08/07/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.