YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/19237
KARAR NO : 2015/31847
KARAR TARİHİ : 15.12.2015
Tebliğname No : 11 – 2013/262746
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 36. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2010/464 (E) ve 2013/260 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilk
I-Sanık hakkında suça konu sürücü belgesi nedeni ile verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında suça konu plakalar nedeni ile verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Gerçek plakası … olduğu tespit olunan araç üzerinde takılı bulunan ….. sayılı plakalardaki mühürlerin sahte olmadıklarının, başka bir araca ait gerçek plakalar olduklarının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 21. maddesine uygun bulunduğu gözetilmeden, unsurları bulunmayan sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanık lehine bulunan ve eylemlerine uyan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 21. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının eylemin gerçekleştiği 22/04/2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nun 322 ve Kabahatler Kanununun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan Kabahatler Kanununun 20/1. maddesi uyarınca sanıklar hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 15/12/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.