YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18231
KARAR NO : 2015/27537
KARAR TARİHİ : 25.06.2015

Tebliğname No : KYB – 2014/300685

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 14.08.2014 gün ve 2014-15955/54187 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 05.09.2014 gün ve KYB. 2014/300685 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık K.. Ü..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/2 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2008 tarihli ve 2008/565 Esas, 2008/1019
sayılı kararının infazı sırasında, hükümlünün istemiyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 17. maddesi gereğince cezanın 3 ay süreyle ertelenmesine, hükümlüden 3.000 Türk Lirası güvence alınmasına ilişkin Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 27/11/2012 tarihli ve 2012/2-10385 ilamat, 2012/423 sayılı kararına müteakip, hükümlünün ikinci kez erteleme istemiyle cezanın yine 3 ay süreyle ertelenmesine dair Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 19/02/2013 tarihli ve 2012/2-10385 ilamat, 2013/146 sayılı kararının akabinde hükümlünün erteleme kararına riayet etmemesi üzerine güvence bedelinin hazineye irat olarak kaydına yönelik talebin hakkında mahkemenin görevsizliğine ilişkin Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/01/2014 tarihli ve 2008/565 esas sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2014 tarihli ve 2014/107 değişik iş sayılı kararını kapsayan onaylı infaz dosyası suretinin incelenmesinde;
Benzer bir olaya ilişkin, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 23/09/2013 tarihli ve 2013/14233 Esas, 2013/13687 sayılı ilamı karşısında, 31/01/2013 tarihinde yürürlüğe giren 6411 sayılı Kanun’un 4. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 17/1. maddesinde yer alan “Kasten işlenen suçlarda üç yıl, taksirle işlenen suçlarda ise beş yıl veya daha az süreli hapis cezalarının infazı, çağrı üzerine gelen hükümlünün istemi üzerine, Cumhuriyet Başsavcılığınca ertelenebilir.”,
aynı maddenin 5. fıkrasında yer alan “Erteleme isteminin kabulü, güvence gösterilmesine veya diğer bir şarta bağlanabilir.”, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 113/1-a maddesinde yer alan “Şüpheli veya sanık tarafından gösterilecek güvence, aşağıda yazılı hususların yerine getirilmesini sağlar: a) Şüpheli veya sanığın bütün usul işlemlerinde, hükmün infazında veya altına alınabileceği diğer yükümlülükleri yerine getirmek üzere hazır bulunması.”, aynı maddenin 2. fıkrasında yer alan “Şüpheli veya sanığı güvence göstermeye zorunlu kılan kararda, güvencenin karşıladığı kısımlar ayrı ayrı gösterilir.” ve aynı Kanun’un 115. maddesinde yer alan “(1) Hükümlü, 113 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde yazılı bütün yükümlülükleri yerine getirmiş ise güvencenin 113 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendini karşılayan ve aynı maddenin ikinci fıkrasına göre verilecek kararda belirtilen kısmı kendisine geri verilir. (2) Güvencenin, suç mağduruna veya nafaka alacaklısına verilmemiş olan ikinci kısmı, kovuşturmaya yer olmadığı veya beraat kararları verildiğinde de şüpheli veya sanığa geri verilir.
Aksi halde, geçerli mazereti dışında, güvence Devlet Hazinesine gelir yazılır.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, erteleme süresi sonunda gelip teslim olmayarak yükümlülüğünü yerine getirmeyen sanığın ödediği güvencenin Devlet Hazinesine gelir yazılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilerek itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 07/09/1976 tarihli ve 7165-7402 sayılı ilamında zımnen kabul edildiği; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 04/04/1972 tarihli ve 2837-2839 ve Yargıtay 7. Ceza Dairesi’nin 03.12.2014 tarihli 2014/20640 Esas, 2014/20336 sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere, erteleme süresi sonunda kendiliğinden gelmeyen hükümlünün yatırdığı güvencenin hâzineye gelir kaydına karar verecek merciin, infazı yapılan kararı veren mahkeme olması karşısında; güvence bedeli karşılığında cezasının infazının ertelemesine ilişkin sürenin dolması üzerine, hükümlünün tekrar erteleme talebi yerinde görülmeyerek, 24.05.2013 tarihinde, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 19/1. maddesi uyarınca Sincan Açık Ceza İnfaz Kurumlarına gönderme tutanağı düzenlenerek on gün süre verildiği ve bu tutanağın hükümlüye tebliğ edildiği, verilen bu son on günlük sürenin erteleme süresine dahil olmaması nedeniyle güvence bedelinin sanığa iade edilmesinin gerektiği de gözetilerek, talebin esası hakkında karar verilmesi gerektiği cihetle, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce bu yönden yerinde görüldüğünden, Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 08.01.2014 tarih, 2008/565 Esas sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 27.01.2014 gün ve 2014/107 değişik iş sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde ikmaline,
dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.