Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2014/17820 E. 2014/21093 K. 08.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/17820
KARAR NO : 2014/21093
KARAR TARİHİ : 08.12.2014

Tebliğname No : KYB – 2014/279461

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17.07.2014 gün ve 2014-14711/49297 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 03.09.2014 gün ve KYB. 2014/279461 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan sanık A.. K..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 206, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, Kırıkkale 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/12/2013 tarihli ve 2013/352 esas, 2013/814 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 22/10/2010 tarihli ve 2010/8329 esas, 2010/11663 sayılı kararında da belirtildiği üzere, mahkemesince sanığın kimliğini gizlemek için başkasına ait sürücü belgesini kullanması şeklinde kabul edilen olay kapsamında, sanığın eyleminin 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 40/1. maddesinde düzenlenen kimliği bildirmeme kabahatini oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; olay tarihinde, görevli polis memurları tarafından durumundan şüphelenilerek kimliği sorulan sanığın, görevlilere N.Ö.. adına sürücü belgesini ibraz etmekten ibaret eyleminde, kimlik bilgilerini verdiği şahıs hakkında herhangi bir hukuki işleme sebebiyet vermediği ve bu şahıs adına herhangi bir tutanak tutulmadığı cihetle, kamu görevlisinin göreviyle bağlantılı olarak sorması üzerine kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunması nedeniyle sanığın eyleminin 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 40. maddesinin birinci fıkrasına uygun bulunduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet bulunmadığı anlaşılmakla, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, Kırıkkale 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 12.12.2013 gün ve 2013/352 Esas, 2013/814 sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, cezanın çektirilmemesine müteakip işlemlerin mahallinde ikmaline, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.