Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2014/17391 E. 2015/30494 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/17391
KARAR NO : 2015/30494
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 11 – 2014/223765
MAHKEMESİ : Karakoçan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2012/28 (E) ve 2012/199 (K)
SUÇ : Mühür bozma

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Sanıklar tarafından ortak olarak işletilen işyerinin ruhsatının iptal edilmesi üzerine K.. B.. tarafından ilk olarak 07.07.2010 tarihli tutanakla mühürlenmesine rağmen sanıkların 19.08.2010, 06.09.2010 ve 08.09.2010 tarihlerinde mührü bozarak faaliyetlerine devam etmek suretiyle zincirleme şekilde mühür bozma suçunu işledikleri kabul edilmiş ise de; ilk olarak tutulan 07.07.2010 tarihli tutanakla işyerinin mühürlenerek faaliyetine son verildiğinin belirtildiği, 19.08.2010 ve 06.09.2010 tarihli tutanaklarda ise işyerinin faaliyetine devam ettiğinin tespit edilmesine rağmen yeniden mühürleme işlemi yapıldığına dair bir bir ibarenin bulunmadığının anlaşılması karşısında; olayda 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesinin uygulama koşulunun oluşmadığı, suça konu eylemin 07.07.2010 tarihinde mühürlenen sayacın 19.08.2010 tarihinde mührünün bozulması eyleminden ibaret olup, bu eylem uyarınca sanıkların 203/1. maddesinde düzenlenen tek bir mühür bozma suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeden eylemin zincirleme olarak gerçekleştiğinin kabulü ile yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı; sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkartılarak; sonuç adli para cezasının da 3.000.- TL’ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.