YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/17
KARAR NO : 2014/15882
KARAR TARİHİ : 29.09.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/207638
MAHKEMESİ : Siverek 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/07/2010
NUMARASI : 2009/73 (E) ve 2010/200 (K)
SUÇ : Mühür bozma
Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen 29/07/2010 gün ve 2009/73 Esas – 2010/200 Karar sayılı ilk hükmün sanık müdafii tarafından yasal sürede temyiz edildiği ancak aynı ilamda elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükmün Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/07/2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine iade kapsamında bulunmayan mühür bozma suçundan yeniden kurulan hüküm hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğundan, sanık müdafiinin 29/07/2010 gün ve 2009/73 Esas – 2010/200 Karar sayılı hükme yönelik vaki temyiz isteminin incelemesinde;
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığının Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazısından, suça konu mühürleme tutanağını düzenleyen V.. Elektrik Dağıtım A.Ş’nin özelleştirmesinin mühürleme tarihinden sonra 28/06/2013’te yapıldığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
TCK’nun 203. maddesi, esasta bir şeyin saklanmasını veya varlığının olduğu gibi muhafazasını sağlamak üzere, kanunun veya yetkili makamların emrine uyularak konulmuş mührün kaldırılmasını cezalandırmaktadır. Burada mühürleme işleminin amacı Devlet yönetiminin bir şeyi koruma altına alma ve başkalarının tasarrufunu önleme iradesinin konulan mühürle açıklanması olup, bu iradeyi etkisiz duruma getirerek onu ihlal eden herhangi bir eylem gerçekleştiği takdirde suç işlenmiş olacaktır. Bu nedenle, yasaya uygun biçimde konulan bir mührün varlığı, mühür bozma suçunun ön koşuludur. Elektrik sayaçlarında bulunan ve bakanlık mührü olarak adlandırılan mühürlerin sayaçların imali aşamasında sayacın elektrik tüketimini standartlara uygun olarak kaydettiğini göstermesi ve bu mühürlerin sayaçlara takılması işlemiyle elektrik dağıtım şirketlerinin bir ilgisinin bulunmaması, 28.11.2007 tarihli tutanakta sayacın bakanlık mühürlerinin sağlam olduğu, klemens sabitleme orjinal vidaları sökülerek yerine sac vidasının takıldığı, numaratör ve disk üzerinde çiziklerin olduğu, D.. D..a ait plastik mühürlerinin olduğunun tespit edilmesine karşın elektrik dağıtım şirketi tarafından sanığın kaçak elektrik kullanımının engellenmesine yönelik bir mühürleme ve bunun sonucunda gerçekleşen mühür bozulması iddiasında bulunulmaması, elektrik sayacına sanığın müdahale olduğuna dair de savunması aksine delil bulunmaması karşısında, kullanılan sayaçta bakanlık mührünün bozulmasında mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden, yasal olmayan gerekçe ile beraati yerine mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 29/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.