Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2014/15653 E. 2014/16926 K. 20.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/15653
KARAR NO : 2014/16926
KARAR TARİHİ : 20.10.2014

Tebliğname No : KYB – 2014/194368

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 15.05.2014 gün ve 2014/9720/33733 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 30.05.2014 gün ve KYB. 2014194368 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık A.. E..’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Boğazlıyan Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2012 tarihli ve 2011/292 esas, 2012/29 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelemesinde;
Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mühür bozma suçunun oluşması için kanun veya yetkili makamların emri uyarınca mühür konulması gerektiği, elektrik dağıtımı yapan özel şirketlerce yapılacak mühürlemelerin ihlali durumunda anılan suçun oluşmayacağı cihetle, somut olayda, suç tarihi itibariyle elektrik dağıtım ve satışını yapan şirketin kamu kurumu niteliğinde bulunup bulunmadığının araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
21.09.2011 tarihli mühür bozma tutanağına konu 08.09.2011 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan Çamlıbel Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi’nin mühürleme tarihinden önce 31.08.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, Boğazlıyan Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2012 gün ve 2011/292 Esas, 2012/29 sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.10.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.