YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/14493
KARAR NO : 2014/12844
KARAR TARİHİ : 30.06.2014
Tebliğname No : 11 – 2014/203613
MAHKEMESİ : Silvan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/05/2011
NUMARASI : 2009/252 (E) ve 2011/186 (K)
SUÇ : Mühür Bozma
1- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesinde bulunan “Tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartiyle her yerde tebligat yapılması caizdir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” şeklindeki düzenleme gereğince gerekçeli kararın sanığın 04.02.2010 tarihli celsede vermiş olduğu adresine tebliğ edilmesi gerekirken, kendisine ait olmayan başka bir adrese tebliğ edilmesi geçersiz ve öğrenme üzerine 26.07.2011 havale tarihli dilekçe ile yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
2-.. nolu parsel üzerinde yapılan ve ruhsatsız olması nedeniyle Silvan Belediyesi tarafından mühürlenen inşaatın diğer sanık B.. T..’a ait olması, yapılan keşifte B.. T.. ailesinin inşaatı biten bu evde oturduğunun tespit edilmesi, sanık B.. T..’ın evin kendisi tarafından yapıldığını kabul etmesi, kolluk araştırması sonucunda mührün sanık C.. T.. tarafından kırılıp inşaata devam edildiğine dair bir tespitin bulunmaması, sanık C.. T..’ın mührü kırmadığını olayla bir ilgisinin bulunmadığını savunması karşısında, mahkumiyetine yeterli kesin, somut ve her türlü şüpheden uzak delil elde edilemediği gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçelerle mahkumiyetine hükmolunması,
3- Kabul ve uygulamaya göre de;
Hakkında kurulan hükümde TCK’nun 203/1. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezasının seçilmesine rağmen belirlenen kısa süreli hapis cezasının TCK’nun 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmek suretiyle TCK’nun 50/2. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.