YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13024
KARAR NO : 2014/22140
KARAR TARİHİ : 22.12.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/174377
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24/04/2014 gün ve 2014/8460/28568 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 20/05/2014 gün ve KYB.2014/174377 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık H.. Y..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/11/2013 tarihli ve 2013/521 Esas, 2013/748 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın yeni delil sebebiyle yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin aynı mahkemenin 16/12/2013 tarihli ve 2013/521-748 sayılı ek kararına vaki itirazın keza reddine dair İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/01/2014 tarihli ve 2014/49 Değişik İş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi halinde önceki yargılamada görev yapan hakim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hakimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda ilk hükmü tesis eden hakim H. D..’in yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair kararda da görev almış olduğu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Yargılamanın yenilenmesine ilişkin hükümleri düzenleyen 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun “Yenileme isteminin kabule değer olup olmadığı kararı ve mercii” başlıklı 318. maddesinin (1) numaralı fıkrasında; “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir” şeklinde düzenleme mevcut olup, aynı Yasanın “Yargılamaya katılamayacak hakim” başlıklı 23. maddesinin (3) numaralı fıkrasında da “Yargılamanın yenilenmesi halinde, önceki yargılamada görev yapan hakim, aynı işte görev alamaz” hükmü getirilmiştir.
5271 sayılı CMK’nun 23. maddesinin (3) numaralı fıkrası ile ilgili olarak, Komisyon Gerekçesinde de; “Tasarının 24 üncü maddesine, yargılamanın yenilenmesi talebi halinde de, önceki yargılamada görev yapan hakimin aynı işte görev alamayacağı şeklinde üçüncü fıkra eklenmiştir. Böylece, aynı uyuşmazlık hakkında daha önce kanaatini belirtmiş olan hakimin daha sonra yargılamanın yenilenmesi sürecinde görev yapması önlenerek, hakim tarafsızlığı bu yönüyle de sağlanmak istenmiş ve 23. madde olarak kabul edilmiştir” biçiminde gerekçe mevcuttur.
Anılan Yasa hükümleri ile önceki yargılamada görev yapan hakimin, yargılamanın yenilenmesi talebi gelmesi halinde artık bu davaya bakamayacağı öngörülerek, bu suretle hakimin tarafsızlığının sağlanması amaçlanmıştır.
Somut olayda; İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.11.2013 gün ve 2013/521 Esas, 2013/748 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine önceki yargılamada görev yapan (24710) sicil sayılı mahkeme hakiminin, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair aynı Mahkemenin 16.12.2013 gün ve aynı sayılı ek kararına 5271 sayılı CMK’nun 23. maddesinin (3) numaralı fıkrasına aykırı olarak iştirak ettiği anlaşılmakla; anılan ek karara vaki itirazın bu yönden kabulü gerekirken reddine karar verilmesi isabetsizdir.
Bu itibarla, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde bulunduğundan, İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.12.2013 gün ve 2013/521 Esas, 2013/748 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.01.2014 gün ve 2014/49 Değişik İş sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, gereğinin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 22.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.