Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2014/13012 E. 2014/13256 K. 03.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13012
KARAR NO : 2014/13256
KARAR TARİHİ : 03.07.2014

Tebliğname No : KYB – 2014/182636

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 07/05/2014 gün ve 2014/9165/31179 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 21/05/2014 gün ve KYB.2014/182636 sayılı ihbarnamesi ile;
Ödeme şartını ihlâl suçundan sanık A.. U..’un, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Yozgat İcra Ceza Mahkemesinin 25/12/2012 tarihli ve 2012/403-408 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
1- İcra kefili olan sanığa icra emri tebliğ edilmeden 20/08/2012 tarihinde henüz borçlu sıfatı bulunmayan sanık tarafından yapılan ödeme taahhüdünün hukuken geçersiz olduğunun gözetilmemesinde,
2- Ceza Genel Kurulu’nun 2001/16-181 esas, 2001/200 karar sayılı ve 9.10.2001 günlü kararı ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 13/02/2014 tarihli ve 2014/78 esas, 2014/2509 sayılı kararında belirtildiği üzere, ödeme taahhüdünde borç miktarının tüm ferileriyle birlikte dökümlü olarak hesaplanıp, rakamsal olarak açıkça gösterilmesi gerekmesine rağmen ödeme taahhüt tarihi ile taksit tarihleri arasındaki işleyecek faiz alacağının gösterilmediği gibi bu alacaklardan feragat edildiğine ilişkin müşteki ya da vekilinin beyanının da bulunmadığı, dolayısıyla söz konusu taahhüdün hukuken geçersiz olduğu ve sanığa isnat edilen suçun unsurlarının oluşmadığının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre, ihbarnamedeki 1 no’lu düşünce yerinde görüldüğünden, 2 no’lu istemin tartışılmasında hukuki yarar görülmemiş olup, Yozgat İcra Ceza Mahkemesinin 25.12.2012 gün, 2012/403 Esas ve 2012/408 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu konuda CMK’nun 309/4-d maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında hükmolunan tazyik hapsi cezasının çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.