Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2014/13007 E. 2014/18744 K. 10.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13007
KARAR NO : 2014/18744
KARAR TARİHİ : 10.11.2014

Tebliğname No : KYB – 2014/181866

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 05.05.2014 gün ve 2014/8884/30109 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 21.05.2014 gün ve KYB. 2014/181866 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık M.. D..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın aynı Kanun’un 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2013 tarihli ve 2012/909 esas, 2013/153 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mühür bozma suçunun oluşabilmesi için kanunun veya yetkili makamların emri uyarınca konulmuş bir mührün kaldırılması ya da konuluş amacına aykırı hareket edilmesi gerektiği, ihaleye dayalı olarak elektrik dağıtımı yapan ve kamu görevlisi statüsü bulunmayan özel şirket görevlilerince yapılacak mühürlemelerin ihlali durumunda anılan suçun oluşmayacağı cihetle, somut olayda, özelleştirme uygulamaları neticesinde elektrik dağıtım ve satışının hangi tarihte Y. Elektrik Dağıtım A.Ş. ye devredildiğinin araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 04.06.2012 ve 05.06.2012 tarihli mühür bozma tutanaklarına konu 05.03.2012 ve 04.06.2012 tarihli mühürleme işlemlerini gerçekleştiren katılan Y. Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi’nin mühürleme tarihlerinden önce 29.12.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.02.2013 gün ve 2012/909 Esas, 2013/153 sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.11.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.