YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11797
KARAR NO : 2015/32096
KARAR TARİHİ : 23.12.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanığın, resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanığın”başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK.nun 268. maddesinde tanımlanan suçun oluşabilmesi için sanığın işlediği suçtan dolayı kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimliği veya kimlik bilgilerini kullanmasının gerekeceği, Yargıtay’ın yerleşik içtihatlarına göre güvenli şekilde alkollü araç kullanma sınırının 100 promil olarak kabul edildiği cihetle, 04.06.2008 tahininde yapılan trafik kontrolünde 0,51 promil, 08.06.2008 tahinde ise, 0,98 promil alkollü vaziyette araç kullandığı tespit edilen sanığın, görevlilere “…” adına düzenlenmiş, kendi fotoğrafı yapıştırılmış sürücü belgesini ibraz etmesi ve kimlik bilgilerini kullandığı bu isim adına kabahat eyleminden dolayı trafik ceza tutanağı ile sürücü belgesi geri alma tutanağının düzenlenmesi karşısında; sanığa yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı eylemin TCK.nun 206. maddesinde yazılı suçu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.