YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11424
KARAR NO : 2014/15405
KARAR TARİHİ : 22.09.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/133511
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 02.04.2014 gün ve 2014/6703/23899 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 18.04.2014 gün ve KYB. 2014/133511 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık E.. K..’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 52 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/01/2013 tarihli ve 2012/550 esas, 2013/76 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mühür bozma suçunun oluşabilmesi için kanunun veya yetkili makamların emri uyarınca konulmuş bir mührün kaldırılması ya da konuluş amacına aykırı hareket edilmesi gerektiği, ihaleye dayalı olarak elektrik dağıtımı yapan ve kamu görevlisi statüsü bulunmayan özel şirket görevlilerince yapılacak mühürlemelerin ihlali durumunda, anılan suçun oluşmayacağı cihetle, somut olayda, özelleştirme uygulamaları neticesinde elektrik dağıtım ve satışının S.. Elektrik Dağıtım A.Ş.’ne 11/02/2009 tarihinde devredilmesi ve sanığın da mühür bozma eylemini 09/05/2011 tarihinde gerçekleştirmiş olması karşısında, sanığın üzerine atılı mühür bozma suçunun oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 09.05.2011 tarihli mühür bozma tutanağına konu 28.03.2011 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan S.. Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi’nin mühürleme tarihinden önce 11.02.2009 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2013 gün ve 2012/550 Esas, 2013/76 sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.