Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/9911 E. 2015/26693 K. 04.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9911
KARAR NO : 2015/26693
KARAR TARİHİ : 04.06.2015

Tebliğname No : 11 – 2011/217636
MAHKEMESİ : Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/05/2011
NUMARASI : 2010/264 (E) ve 2011/235 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Sanık hakkında poliçe ve araç tarafik belgelerinde sahtecilik suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı Yasanın 43. maddesinin, “bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda” uygulanabileceği gözetilmeksizin, farklı tarihlerde düzenlendiğine dair dosyada delil olmayan aynı araca ait poliçe ve araç tarafik belgelerinin aynı anda kullanılması nedeniyle şartları bulunmadığı halde 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi gereğince sanığın
cezasında artırım yapılması,
2- Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Kocaeli 3.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 28/07/2009 tarih 2008/882 esas, 2009/617 karar sayılı ilamına konu doğrudan verilen 1800 TL adli para cezasının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürülükte olan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305/1 fıkra 1. bendi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün 1 (b) fıkrasından TCK’nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak bu eylem yönünden sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi, hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına dair hükümlerin tümden çıkartılması, yine hüküm fıkralarında yer alan TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlar tümden çıkarılarak yerlerine “sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına”, denilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.