YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9873
KARAR NO : 2015/26963
KARAR TARİHİ : 11.06.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/267867
MAHKEMESİ : Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/05/2011
NUMARASI : 2010/595 (E) ve 2011/258 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında, aynı müşteki adına … ve … bayiilerinden ikişer adet hat alıp kullandığı iddiasıyla yapılan soruşturmada, … bayiinden alındığı iddia edilen 05.., 05.. numaralı hatlara ilişkin soruşturmanın Malatya Cumhuriyet Başsavcılığınca tefrik edilerek 2010/20402 soruşturma numarasına kaydedildiği anlaşıldığından, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.04.2014 gün ve 2013/11-397-2014/202 sayılı kararında açıklandığı üzere, belgelerde sahtecilik suçunun hukuki konusunun kamu güveni olduğu ve fiil tarihleri de dikkate alınarak; sanığın fiillerinin her biri yenilenen kasıtla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünün kısa zaman aralıkları içerisinde birkaç kez ihlal etmek suretiyle zincirleme biçimde işlenmiş tek suçu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi açısından, soruşturma neticesi araştırılarak sanık hakkında dava açılmış ise dosyaların mümkünse birleştirilmeleri, aksi halde bu davayı ilgilendiren kısımlarının onaylı örnekleri dosya içerisine konulup, suç tarihinden sonra 10.11.2008 gün ve 27050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki “İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez ve 5. fıkrasındaki gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgisi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz.“ hükümleri karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.06.2015
gününde oybirliği ile karar verildi.