Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/9823 E. 2014/18907 K. 11.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9823
KARAR NO : 2014/18907
KARAR TARİHİ : 11.11.2014

Tebliğname No : 11 – 2011/309890
MAHKEMESİ : Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/07/2011
NUMARASI : 2011/306 (E) ve 2011/494 (K)
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet

1-Sanıkların yetkilisi oldukları şirketin, 2008 takvim yılında Cemka isimli şirketten sahte fatura alarak KDV indiriminde kullandıklarının iddia olunması, suçlamayı kabul etmeyerek mal alımlarının gerçek olduğu ve ödemelerin banka kanalıyla karşı şirket yetkilisi O. T.’ e ödediklerini savunmaları, sanıkların yetkilisi oldukları S. Madeni Eşya San. Tic. Ltd. Şti hakkında 18.03.2011 gün ve VDENR-2011-1846/3 sayılı vergi raporu ve ekindeki işyeri tespit tutanağında ”mükellef kurumun işyerinde 330 adet kalıp ve diğer hammaddeler ile çalışan 20 işçisinin bulunduğu, 3500 metre kare kapalı alanının olduğu, banka cevabi yazıları ve ekindeki dekontlar ile ödeme talimatlarına göre fatura bedellerinin faturayı düzenleyen C. şirketinin vekaletnameli temsilcisi olan O.. T..’e banka kanalı ile ödendiğinin, faturayı düzenleyen C. Kablo Pvc Met. Koll. Şti hakkında düzenlenen 17.05.2010 gün ve VDENR-2010-2533/8 sayılı karşıt inceleme raporunda; açılış esnasında yapılan ilk yoklamada işyerinin 50 metrekare olduğu, 2 masa, 2 koltuk, 1 bilgisayar, 1 adet kablo çekme makinesi, 12 ton civarında plastik hammaddesi, 06.01.2009 günlü yoklamada ise; 100.000 metre kablo, 10 ton granür hammaddesi ve çalışan 4 işçinin, 09.04.2009 günlü yoklamada da merkezde üç, şubede üç işçisinin olduğunun tespit edilmesi, faturayı düzenleyen şirket yetkilisi O.. T..’ün C.şirketi adına ahzu kabza yetkili olduğuna dair Eyüp 2. Noterliği’nin 17.10.2008 günlü vekaletnamesinin bulunması ve adı geçenin ”sanıkların şirketine makine kalıplarını sattığını ve yaptığı satışların bedelini alabilmesi için kendisine şirket tarafından verilen vekaletnameye dayanarak ödemeleri aldığını, şirket yetkilisine elden verdiğini” beyan etmesi, sanıkların eski çalışanı olan L. Ş.’ in de mal alımı ile bedelin ödendiğini doğrulaması, fatura bedellerini karşılayacak miktarda bedelin ödendiğine dair banka yazısı ve ekinde dekontların bulunması, fatura konusu kalıpların fazlasıyla şirkette bulunduğunun denetmen tarafından tespit edilmesi ve savunma tarafından sunulmuş olan, faturaları düzenleyen firma ile sanıkların yetkilisi oldukları şirket arasında yapılmış 02.05.2008 tarihli satın alma sözleşmesinin varlığı karşısında; sanıkların müsnet suçu işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve delil bulunmadığı gözetilerek beraatleri yerine yetersiz gerekçe ile mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a- Kayden 1935 doğumlu olup, hüküm tarihi itibariyle altmışbeş yaşını bitirdiği anlaşılan sanık M.. B.. hakkındaki erteleme sınırının 3 yıl olduğu gözetilmeden tayin olunan hapis cezasının miktarı dikkate alınarak TCK.nun 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına hükmolunması,
b- Sanıklar hakkında; 5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince aynı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 11.11.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.

.