Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/810 E. 2015/1163 K. 03.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/810
KARAR NO : 2015/1163
KARAR TARİHİ : 03.02.2015

Tebliğname No : 11 – 2010/345515
MAHKEMESİ : Bozüyük Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2010
NUMARASI : 2008/266 (E) ve 2010/185 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Kayden 1941 doğumlu olup suç tarihinde 65 yaşını ikmal ettiği ve uygulamaya engel hükümlülüğü bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında, hükmolunan kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın, TCK’nun 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı bulunan tedbirlere çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığa yüklenen özel belgede sahtecilik suçundan meydana gelmiş zararın ne olduğu ve miktarı somut olarak belirlenip kararda açıklanıp gösterilmeden, engel teşkil eden sabıka kaydı da bulunmayan sanık hakkında, “zararı gidermediği” yönündeki yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Sanığın aşamalarda özetle; şikayetçi ile yapmış olduğu kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereği toplamda 8 daire bulunan inşaatı tamamladığını, iki dairenin şikayetçiye ait olduğunu, kendisine ait olan 6 daireyi başkalarına sattığını, bu kişilerin inşaatın tamamlanmasını müteakip taşındıklarını, ancak yapı kullanma izin belgesi olmadığı için elektrik ve doğalgaz bağlanmadığını, eve taşınan kişilerin kış nedeniyle mağdur olmamaları için şikayetçiyi aradığını, şikayetçinin aralarındaki inşaattaki bazı eksikliklerle ilgili ihtilaf nedeniyle belediyeye müracat etmediğini, bunun üzerine kendisinin şikayetçi adına emlak vergisi beyannamelerini tanzim edip belediyeye verdiğini savunması karşısında; hakkında TCK’nun 211. maddesinin uygulanıp uygulamayacağının tartışılmaması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.