YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/544
KARAR NO : 2014/18667
KARAR TARİHİ : 07.11.2014
Tebliğname No : 11 – 2010/331336
MAHKEMESİ : Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/07/2010
NUMARASI : 2009/777 (E) ve 2010/813 (K)
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
1-)213 sayılı Yasanın 139. maddesine göre vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesine ilişkin tebligatın 05.06.2009 tarihinde yapılmasına rağmen defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinin iddia olunması, sanığın 2004 yılı yevmiye defterini o zaman bulamadığı için ibraz edemediğini, daha sonra bu defteride bulup ibraz ettiğini savunması karşısında; hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesini dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde, yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik soruşturma sonucu hüküm tesisi,
2-)Kabul ve uygulamaya göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu ile Dairemizin yerleşmiş kararlarında açıklandığı üzere, yasa metninin tekrarı gerekçe olmadığı gibi yasalarda yer alan hükümler uygulanırken gösterilen gerekçelerde çelişkiye, zafiyete düşülmemesi gerekir. Sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelemesine ilişkin TCK.nun 51. maddesinin uygulama gerekçesinde, “kasıtlı suçtan mahkum olmaması, duruşmalardaki hal ve tavırları gözönüne alınarak, dolayısıyla tekrar suç işlenemeyeceği konusunda mahkememizce oluşan kanaatten bahisle hapis cezasının ertelendiği belirtilmesine rağmen, CMK.nun 231. maddesi ile ilgili değerlendirme yapılırken, “daha önce kasıtlı suçtan mahkum olduğundan” bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle gerekçede çelişkiye düşülmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.