Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/5351 E. 2014/22451 K. 25.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5351
KARAR NO : 2014/22451
KARAR TARİHİ : 25.12.2014

Tebliğname No : 11 – 2011/95114
MAHKEMESİ : Antalya 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/09/2010
NUMARASI : 2010/183 (E) ve 2010/584 (K)
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet

Hükümde gösterilmeyen ancak, kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanması gereken 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinde yazılı hak yoksunluklarının infaz sırasında nazara alınması olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 gün ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK.nun 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan, zarar kavramının kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu, defter ve belge ibraz etmemek suçunda somut bir zarardan söz edilemeyeceği; sanığın adli sicil kaydında yer alan 3167 sayılı Kanunun 16. maddesi uyarınca karşılıksız çek keşide etmek suçundan verilen mahkumiyetlerine ilişkin eylemlerinin; 31.01.2012 tarih ve 28193 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 03.02.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6273 sayılı Çek Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun gereğince idari yaptırıma dönüştüğü, yine adli sicil kaydında yer alan elektrik hırsızlığı suçunun, sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması durumunda “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi seçeneğinin öngörülmesi karşısında, hükümden önce, 08.02.2008 günlü 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nun 231 ve TCK’nun 7/2. maddeleri gereğince, sanık hakkında ” hükmün açıklanmasının geri bırakılması ” kararı verilip verilmeyeceği hususunun yeniden takdir ve değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.