Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/4317 E. 2014/3295 K. 24.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/4317
KARAR NO : 2014/3295
KARAR TARİHİ : 24.02.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/310409
MAHKEMESİ : Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16.03.2011
NUMARASI : 2010/320 (E) ve 2011/183 (K)
SUÇ : Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık

Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/03/2011 tarih ve 2010/320 Esas, 2011/183 Karar sayılı kararı ile elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan beraat kararı verildiği ve kararın katılan tarafından temyiz edilmediği, Üst Cumhuriyet savcısının temyizinin ise sadece mühür bozma suçuna ilişkin olduğu değerlendirildiğinde elektrik hırsızlığı suçu nedeniyle temyiz edilmeyerek kesinleşen bu karar sonrasında mahkemece verilmiş olan 05/09/2012 tarih ve 2012/607 Esas 2012/431 Karar sayılı yeni kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 16.03.2011 tarihli hükmün temyizine yönelik incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre Üst Cumhuriyet savcısı ve sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Nizip Cumhuriyet Başsavcılığının 12.05.2010 tarih ve 2010/1055 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın, 12.10.2006 tarihinde borcundan dolayı mühürlenen sayacın mührünü 16.10.2007 tarihinde bozarak elektrik kullanmaya devam ettiği gerekçesiyle kamu davasının açıldığı, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde bu davaya konu 12.05.2010 tarihli iddianamenin düzenlenmesinden önce işlediği 26.04.2008 tarihli mühür bozma suçundan Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2011 tarih 2010/127 esas ve 2011/11 karar sayılı ilamı ile mahkumiyetine karar verildiği ve hükmün 20.04.2011 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, mükerrer yargılamaya engel olmak ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tespiti bakımından; anılan dava dosyası getirtilip bu yönüyle incelenip onaylı suretinin dosya arasına konulmasından sonra, sanığın mühür bozma eylemleri ile ilgili zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması, zincirleme suç hükümlerinin varlığının tespiti halinde hükmedilen önceki cezaya TCK’nun 43/1. maddesi uygulanarak belirlenen ilave cezanın hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın adli sicil kaydında kaydında bulunan ilamların getirtilip incelenerek, tekerrüre esas geçmiş hükümlülüğünün bulunması halinde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 203/1. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan, aynı Kanun’un 58/3. maddesi uyarınca hapis cezasının tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ve Üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.