Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/27286 E. 2014/15269 K. 18.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27286
KARAR NO : 2014/15269
KARAR TARİHİ : 18.09.2014

Tebliğname No : 11 – 2013/109264
MAHKEMESİ : Menemen 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/12/2011
NUMARASI : 2010/132 (E) ve 2011/739 (K)
SUÇ : Mühür bozma

Sanık hakkında mühür bozma ve elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçlarından verilen 15.12.2011 gün 2010/132 esas, 2011/739 karar sayılı ilk mahkumiyet hükümlerinin sanık tarafından yasal süresinde temyiz edildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.07.2012 tarihli yazısı ile sadece elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine, mahkemece karşılıksız yararlanma suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedildiği ve mühür bozma suçundan ise yeni bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, sanığın mühür bozma suçundan kurulan 15.12.2011 gün 2010/132 esas, 2011/739 karar sayılı mahkumiyet hükmüne yönelik süresinde yaptığı temyizine hasren dosya incelenip gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan 3167 sayılı Kanunun 16/1-3. maddesi uyarınca verilen mahkumiyetine ilişkin eyleminin hüküm tarihinden sonra 31.01.2012 tarih ve 28193 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 03.02.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6273 sayılı Çek Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile suç olmaktan çıkarılması nedeniyle tekerrüre esas kabul edilemeyeceği cihetle, sanığın sabıka kaydındaki diğer tüm hükümlülüklerine ilişkin infaz tarihlerini de içeren kesinleşmiş karar örnekleri getirtilip, tekerrür hükümlerinin uygulanma koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılması ve 5237 sayılı TCK’nun 58/3. maddesinde, “Tekerrür hâlinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adlî para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur.” şeklindeki hüküm de nazara alınarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiş olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 18.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.