YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26069
KARAR NO : 2014/9933
KARAR TARİHİ : 22.05.2014
Tebliğname No : 11 – 2012/296811
MAHKEMESİ : Selçuk Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2012
NUMARASI : 2012/343 (E) ve 2012/402 (K)
SUÇ : Mühür bozma
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca, Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazısından, suça konu sayaç değiştirme tutanağını düzenleyen G. Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin 29.05.2013 tarihinde özelleştirildiğinin belirtilmesi karşısında, 25.05.2012 olan suç tarihi itibariyle anılan şirketin özelleştirilmemiş olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki bu yönden bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
TCK’nun 203. maddesi, esasta bir şeyin saklanmasını veya varlığının olduğu gibi muhafazasını sağlamak üzere, kanunun veya yetkili makamların emrine uyularak konulmuş mührün kaldırılmasını cezalandırmaktadır. Burada mühürleme işleminin amacı Devlet yönetiminin bir şeyi koruma altına alma ve başkalarının tasarrufunu önleme iradesinin konulan mühürle açıklanması olup, bu iradeyi etkisiz duruma getirerek onu ihlal eden herhangi bir eylem gerçekleştiği takdirde suç işlenmiş olacaktır. Bu nedenle, yasaya uygun biçimde konulan bir mührün varlığı, mühür bozma suçunun ön koşuludur. Elektrik sayaçlarında bulunan ve bakanlık mührü olarak adlandırılan mühürlerin, sayaçların imali aşamasında konulup amacının, üretilen sayacın uluslararası standartlara uygun olarak üretildiği ve tüketimi, bu standartlara uygun kaydettiğini açıklayıcı mahiyette olduğu, bu mühürlerin sayaçlara takılması işlemiyle elektrik dağıtım şirketlerinin bir ilgisinin bulunmaması, sanık hakkında düzenlenen 25.05.2012 tarihli raporda, bakanlık mührüne müdahale edildiğinin tespit edilmesi üzerine açılan davada, elektrik dağıtım şirketi tarafından sanığın kaçak elektrik kullanımının engellenmesine yönelik bir mühürleme ve bunun sonucunda gerçekleşen mühür bozma iddiasının da bulunulmaması karşısında; sayaçların imali aşamasında konulan bakanlık mührünün anılan Yasa ve maddesinde belirtilen mühür olarak kabul edilemeyeceği ve yüklenen suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı gözönüne alınarak sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.