YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2561
KARAR NO : 2015/19238
KARAR TARİHİ : 17.02.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/45508
MAHKEMESİ : Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/11/2010
NUMARASI : 2008/373 (E) ve 2010/622 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
Sanık O.. İ..’in “Sanık R.. K.. ile 2006 yılının Nisan ayına kadar ortak oldukları, bu ortaklık bozulduktan sonra sanığın alacağına karşılık suça konu aracı, borç ödeninceye kadar çalıştırmak için iddianameye konu olan trafik ve tescil belgeleri ile birlikte kendisine bıraktığı,” yönündeki savunması, sanık R.. K..’ın “Aracı 2006 yılında O.. İ..’e sattığı, ancak araç üzerinde haciz olduğu için devrini veremediği, bu hususu bilen sanığın aracı yarı fiyatına satın aldığı, sahtecilik eylemini Ozan’ın gerçekleştirmiş olabileceği” yönündeki savunması, tanık Hayati Meydan’ın “aracı sattığı Ramazan’ın araç bedelini tamamen ödememesi nedeniyle ruhsata satılamaz hacizlidir şerhini koyduğu, ilerleyen zamanda adının O.. İ.. olduğunu söyleyen kişinin kendisini arayıp “aracı ben haricen satın aldım, araç üzerindeki haczi kaldırabilirmisiniz” dediği, kendisine haczi kaldıramayacağını söylediği halde sanık Ozan’ın kendisini birkaç kez daha aynı sebeple aradığı ancak kabul etmediği, sahteciliğin huzurunda yapılmadığını ancak Ozan’ın kendisini telefon ile araması nedeni ile eylemin sanık Ozan tarafından yapılmış olabileceği” yönündeki beyanı, 20.02.2008 tarihli kriminal raporda “suça konu belgeler üzerindeki soğuk mühür izlerinin sahte olduğunun bildirilmesi ile dosya arasında fotokopisi bulunan belgeler üzerinde hacizlidir ibaresinin bulunması karşısında; belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirinin hakime ait olduğu da gözetilerek, suça konu belge asılları celp edilip incelenmek suretiyle özellikleri duruşma tutanağına yazılıp, denetime olanak verecek şekilde dosya içine konularak, iğfal kabiliyetinin bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi, suça konu araca ait trafik tescil dosyasının ilgili birimden getirtilip dosyadaki belgelerle karşılaştırılıp ayrı ayrı sanıkların atılı sahtecilik suçunu ne şekilde işledikleri ve buna ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğunun karar yerinde açıklanıp tartışılması gerçek belge ile sahte belge arasında farklılıklar olup olmadığının belirlenmesi ve sübutu halinde eylemin 5237 sayılı Yasanın 211. maddesindeki “…gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla resmi belgede sahtecilik” suçunu oluşturup oluşturmayacağı değerlendirilip neticesine göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafileri ile sanık R.. K..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.