Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/24361 E. 2015/31541 K. 03.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24361
KARAR NO : 2015/31541
KARAR TARİHİ : 03.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/153660
MAHKEMESİ : İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2012
NUMARASI : 2010/59 (E) ve 2012/50 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

I- Sanık A.. S.. hakkında verilen hükme ilişen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama, toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, oluş ve soruşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık T.. Y.. hakkında verilen hükme ilişen temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın, diğer sanıktan şirketi 14.01.2005 tarihinde devralıp 09.02.2005 tarihinde devrin ilanı ile yetkili hale geldiği, suça konu çeklerin 01.08.2004 tarihli kredi sözleşmesi için sanık A.’in cirosu ile teminat olarak 25.01.2005 tarihinde bankaya verildiğinin anlaşılmasına göre, çekler üzerinde sanığın yazı ve imzasının tespit edilmemesi, onun tarafından kullanılmaması ve sanığın sahte çeklerden haberi olmadığına dair savunması ile çeklerin sanığın yetkili kılınması tarihinden önce bankaya verilmiş olması karşısında, şirketi devralmasından sonra verilmesi nedeni ile her iki sanığın da sorumlu olması gerektiğine ilişen iddia dışında, tüm dosya kapsamında sanık T.. Y..’in sahtecilik suçuna iştirak ettiği konusunda cezalandırılmasına yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.