YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23779
KARAR NO : 2015/30573
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/221380
MAHKEMESİ : Iğdır Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2012
NUMARASI : 2012/34 (E) ve 2012/104 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
1- Köy muhtarı olarak görev yaptıkları süre içerisinde köy karar defterindeki bir kısım kararların altına azalar İbrahim ve Z.. A.. adına sahte imzalar attıkları iddia ve kabul olunan sanıkların, kararları azalarla görüşmek suretiyle aldıklarını, imzaları kendilerinin atmadığını savunmaları, katılanların beyanlarından köy karar defterindeki bir kısım kararların altına imza attıklarının anlaşılması, sanıklar hakkındaki Tuzluca Kaymakamlığı’nın 27.09.2011 tarih ve 14 sayılı soruşturma izni verilmesine ilişkin kararın kesinleşip kesinleşmediğinin anlaşılamaması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için, soruşturma izni verilmesine ilişkin kararın kesinleşip kesinleşmediği Tuzluca Kaymakamlığı’ndan sorulması, atılı suç tarihlerinde kararların ne şekilde alındığı, imzaların ne surette atıldığı konusunda görev yapan diğer köy azalarının dinlenilmesi ile, sanıklar ve katılanların suç tarihlerinde atılmış uygulamaya elverişli imzalarının ilgili kurum ve kuruluşlardan toplanarak imzaların aidiyetinin ve köy karar defterindeki yazılar ile atılan imzaların aynı kalemden çıkıp çıkmadığının Adli Tıp Kurumu’nca belirlenmesinden sonra, sanıkların eylemlerinin sübutu halinde, kararların köyün işleri için alındığı ve kaymakam olurundan da geçtiği nazara alınarak görevi kötüye kullanma suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılarak, hukuki durumunlarının takdir ve tayini yerine eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Kabule göre de;
a. Sanıklardan F.. B..’ın sübuta eren eylemlerinin, kül halinde zincirleme tek suçu oluşturacağı gözetilmeden, her takvim yılı için ayrı mahkumiyet kararı verilmesi,
b. F.. B..’ın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti, elektrik hırsızlığı suçuna ilişkin olup, bu suçun, hükümden önce yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun 05.07.2012 tarih ve 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması durumunda “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi seçeneğinin öngörülmesi karşısında, öncelikle tekerrür uygulamasına esas alınan hükümle ilgili mahkemesince uyarlama yapılarak sonucuna göre tekerrüre esas olup olmadığının değerlendirilmesinin gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.