Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/23777 E. 2014/1518 K. 03.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23777
KARAR NO : 2014/1518
KARAR TARİHİ : 03.02.2014

Tebliğname No : 11 – 2013/324848
MAHKEMESİ : Alaçam Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2013
NUMARASI : 2011/134 (E) ve 2013/97 (K)
SUÇ : Sahte fatura düzenleme ve kullanma, defter ve belgeleri ibraz etmeme

Sanık müdafiinin 02/07/2013 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde de bulunduğu ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 311. maddesi uyarınca eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan mahkemenin hukuki dayanaktan yoksun olan 03/07/2013 günlü ek kararı kaldırılarak , sanığın yokluğunda verilen 17.04.2013 tarihli gerekçeli kararın tebliğine dair evrak sorgusunda bildirdiği ve bilinen adresine gönderilmesine rağmen bu adresten yeni adres bildirmeden ayrıldığı gerekçesiyle iadesi üzerine mahkemece tespit edilen mernis adresine herhangi bir araştırma yapılmadan gerekçeli kararın 23.05.2013 günü 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu anlaşılmakla sanık müdafiinin eski hale iade talebinin kabulü ile öğrenme üzerine verdiği 02.07.2013 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede:
1- 213 sayılı Yasanın 139. maddesine göre vergi incelemesinin iş yerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesine ilişkin tebligatın 16.03.2011 tarihinde yapılmasına rağmen matbaa basım bilgileri mevcut olan 3 adet fatura ciltlerini incelemeye ibraz etmediğinin iddia olunması, dosya arasında 25.03.2011 tarihli tutanak içeriğine göre yapıldığı belirtilen 16.03.2011 tarihli tebligat evrakının bulunmaması, sanığın belgeleri inceleme tarihinde il dışında olması nedeniyle ibraz edemediğini savunması karşısında; hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesini dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde, yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden ve 16.03.2011 tarihli tebligat evrakı dosya arasında bulundurulmadan eksik soruşturma sonucu hüküm tesisi,

2-Sanığın gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasında bulunmaksızın A. Tur Nak. Yemek Gıda Ltd. Şti adına 2010 tarihli 6 adet, 19 Mayıs Vergi Dairesi mükellefi A. D.’a düzenlediği 29/03/2011 tarih ve 16409 nolu ve Kocasinan Vergi Dairesi mükellefi olan T. Elekt. Malz. İm. San. Tic. Ltd. Şti.’ye düzenlediği 12/01/2011 tarih ve 016351 nolu faturalar ile sanığın %40 hissedarı olduğu ve mükellefiyet kaydı resen terkin edilen Marmara Kurye Turizm Ltd.Şti isimli şirkete ait faturaları sahte düzenlediğinin iddia olunması, sanığın suça konu faturaların gerçek mal alım -satımları karşılığı düzenlendiğini savunması, faturaları alıp kullanan şirket ve kişiler hakkında sahte fatura kullanmak suçundan düzenlenen karşıt inceleme raporları getirtilmeden kararın verilmiş olması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; katılan kurumdan düzenlenen faturaları kullanan şirket ve kişiler hakkında düzenlenmiş karşıt inceleme raporları getirtilip, sahte faturaları kullanan kişiler ve şirket yetkilileri hakkında kamu davası açılıp açılmadığının sorulması, açıldığının tespiti halinde dava dosyasına intikalinin sağlanarak ayrıntılı özetinin tutanağa geçirilmesi ve bu davayı ilgilendiren bilgi ve belgelerin onaylı örneklerinin alınarak dosyaya konulması, faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıkları sanığı tanıyıp tanımadıklarının saptanması, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden satıcı ile alıcı arasında mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan şirket banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler olup olmadığı karşılaştırmalı inceleme yaptırılarak araştırılıp toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme sonucu yetersiz bilirkişi raporu esas alınmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Kabul ve uygulamaya göre de;
a ) Sanığın yakalama kararı üzerine talimat mahkemesince sorgusunun yapıldığı tarihte adli sicil kaydı sanığa okunup diyecekleri sorulmadan ve 5271 sayılı CMK’nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b ) 13.01.2011 günü yapılan aramada sanıktan ele geçirilen ve Samsun İl Özel İdaresinde muhafaza edilen petrol türevi olmayıp tuz ruhu olarak tabir edilen sıvı maddelerin, taşınması ve bulundurulmasının bizatihi suç teşkil etmemesi ve sanığa yüklenen “sahte fatura düzenlemek” ve “defter ve belgeleri gizlemek” suçlarının işlenmesinde de kullanılmaması, Alaçam Cumhuriyet Başsavcılığının 03.10.2011 tarih ve 2011/53 soruşturma sayılı kararı ile sanık hakkında 5015 sayılı Petrol Kanununa ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununa Muhalefet Etmek suçlarından Kovuşturmaya Yer Olmadığına Dair karar verilmesi karşısında; sanığa iadesi yerine bu maddeleri temsilen sunulan 10.12.2010 tarihli ve 029777 nolu sevk irsaliyesinin sahte olması gerekçesiyle yazılı şekilde TCK’nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,

Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 03.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.