YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23417
KARAR NO : 2015/30452
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/210314
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2012
NUMARASI : 2011/458 (E) ve 2012/841 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
Gerekçeli karar başlığına yanlış yazılan suç tarihinin, sahte GSM sözleşmesi düzenlenme tarihi olan 12.08.2006 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, katılan adına sahte abonelik sözleşmesi ile GSM hattı çıkarttığının iddia olunduğu olayda; sanığın söz konusu abonelik sözleşmesini katılanın rızası ile düzenlediğini, sözleşme düzenlenirken yanında katılanın oğlu G.. I..’ın da olduğunu savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde saptanabilmesi bakımından; katılanın diğer GSM hattını kullanıp kullanmadığının araştırılarak G.. I..’ın tanık sıfatıyla dinlenmesi ve sanığın eyleminin sübutu halinde ise suç tarihinden sonra 10.11.2008 gün ve 27050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki “İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez” hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş; sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.11.2015 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİDİR
Dairemizin 03.11.2015 tarih, 2013/23417 Esas, 2015/30452 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebepten muhalifim.
Sanık katılanın kimlik bilgilerini kullaranak üç adet Cep Telefonu aboneliği alması şeklinde gerçekleşen eylemiyle ilgili olarak 5809 Sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu hükümlerinin uygulanması gerektiği yönündeki bozma gerekçesi yerinde değildir.
Çünkü 5809 Sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun amacı “elektronik haberleşme sektöründe düzenleme ve denetleme yoluyla etkin rekabetin tesisi, tüketici haklarının gözetilmesi, ülke genelinde hizmetlerin yaygınlaştırılması, kaynakların etkin ve verimli kullanılması, haberleşme alt yapı, şebeke ve hizmet alanında teknolojik gelişimin ve yeni yatırımların teşvik edilmesi ve bunlara ilişkin usul ve esasların belirlenmesi”dir.
Yasanın kapsamı ise “Elektronik haberleşme hizmetlerinin yürütülmesi ve elektronik haberleşme alt yapı ve şebekesinin tesisi ve işletilmesi ile her türlü elektronik haberleşme cihaz ve sistemlerinin imali, ithali, satışı, kurulması, işletilmesi, frekans dahil kıt kaynakların planlaması ve tahsisi ile bu konulara ilişkin düzenleme, yetkilendirme, denetleme ve uzlaştırma faaliyetlerinin yürütülmesi”dir.
Dolayısıyla 5809 sayılı yasa elektronik haberleşme hizmeti veren gerçek ve tüzel kişilerin faaliyetlerini düzenlemektedir. Aynı yasanın 56/4. maddesindeki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi veya işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz.” şeklindeki yükümlülükte elektronik haberleşme hizmeti veren gerçek ve tüzel kişilerin sorumlu, yönetici ve çalışanlarını bağlamaktadır.
Bu kapsamda Elektronik Haberleşme Kanunu kapsamında hizmet alan gerçek kişilerin bu hizmeti alırken sahte belge kullanmaları ve düzenlemeleri halinde (kullanılan veya düzenlenen belgenin niteliğine göre) sahtecilik suçundan cezalandırılmaları gerekir.
Bu sebepten usul ve yasaya uygun yerel mahkeme kararının onanması gerektiği görüşüyle sayın çoğunluk görüşüne muhalifim. 03.11.2015