YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/22175
KARAR NO : 2015/30849
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2013/234019
MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/05/2010 Asıl Karar, 10.03.2011 Ek karar
NUMARASI : 2009/135 (E) ve 2010/324 (K)
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
Gerekçeli kararın sanığın adresine yapılan tebligatının, aynı konutta birlikte oturduğu yeğeni S.Ç.’ye yapıldığının belirtilmesine rağmen 20.05.2013 tarihli kolluk tutanağına göre sanık ile S.’in tebliğ tarihinde aynı konutta oturmadıkları, biribirlerini tanımadıkları ve S.uzun yıllardır İsviçre’de yaşadığının belirlenmesi, dosyada daha önce bu adreste sanığa yapılan bir tebligatın olmadığından sanığa yapılan tebligatın geçersiz olduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan, sanık müdafiiin 10.03.2011 tarihli dilekçe ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunduğu, temyiz başvurusunun süresinde olduğu cihetle; temyiz isteminin reddine ilişkin 10.03.2011 günlü ek karar kaldırılarak, temyiz ve eski hale getirme talebinin kabulü ile yapılan temyiz incelenmesinde gereği görüşüldü;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 TCK.’nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yer alan diğer hak yoksunluklarının ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerlerine, “sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinden yeralan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.