Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/20213 E. 2015/29081 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20213
KARAR NO : 2015/29081
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

Tebliğname No : 11 – 2012/168635
MAHKEMESİ : Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/05/2012
NUMARASI : 2012/11 (E) ve 2012/430 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, iftira

Dosya arasında bulunan adli sicil kaydından tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu anlaşılan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması isabetsizliği aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I- Sanığın “Resmi Belgede Sahtecilik” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler
yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine “TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” şeklinde bir paragraf yazılmak suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanığın “iftira” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1- Sanığın, 17/02/2011 günü kasten yaralama, ölümle tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kendi kimlik bilgileri ile gözaltına alındığı, adliyeye sevk edileceği sırada kaçtığı, daha sonra yapılan arama ve yakalama çalışmaları sonucunda tespit
edilen adresinden takibe alınarak yakalandığı, bu sırada Y.. T.. adına düzenlenmiş nüfus cüzdanını ibraz ettiği, ancak sanık görevli polis memurlarınca tanınıyor olduğundan önceki suçlardan aranması nedeniyle hakkında işlem yapılmasını engelleyemediği, kimlik bilgilerini kullandığı şahsa suç isnadının da bulunmadığı anlaşılmakla, iftira suçunun unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de,
2- 5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
05.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.